ευθυπορώ

(ΑΜ εὐθυπορῶ, -έω) [ευθύπορος]

πορεύομαι σε ευθεία γραμμή, προχωρώ ίσια στον δρόμο («ἀπεῑργον εὐθυπορεῑν πρὸς τὴν σύμμαχον Κατάνην», Διόδ.)

αρχ.-μσν.

1. ζω ενάρετη ζωή

αρχ.

(για τη λειτουργία τής θρέψης) προχωρώ ομαλά, φυσιολογικά («εὐθυπορούσης τῆς τροφῆς», Θεόφρ.)

2. (για κίνηση) προχωρώ κατευθείαν, με άμεσο τρόπο

3. κάνω κάτι κατευθείαν, τραβώ γραμμή

4. (για καταστάσεις ή πράγματα) εξελίσσομαι, πηγαίνω καλά («πότμος εὐθυπορῶν», Αισχύλ.)

5. (για άνεμο) βρίσκω ευθύ πόρο διαβάσεως

6. (για ξύλο) έχω ευθείες ίνες.